ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΣΚΑΚΙ
Γράφει η Καραγιώργου Ειρήνη
(Μέλος της σκακιστικής ομάδας Γ.Ε.Αγρινίου)
Από το μύθο του Ινδού βασιλιά και του σοφού Σίσσα μέχρι και σήμερα, το ελληνικό «ζατρίκιον» έχει περάσει από διάφορα στάδια εξέλιξης τόσο μορφολογικά όσο και μεθοδολογικά. Εκείνο όμως που παρέμεινε αναλλοίωτο στο μεγάλο του ταξίδι μέσα στο χρόνο είναι η πολύπλευρη προσφορά του, η οποία το ανέδειξε ως κορυφαίο πνευματικό άθλημα. Πολλοί μάλιστα το συνέδεσαν με την επιστήμη και την τέχνη κι όχι άδικα, αν εστιάσει κανείς στη γενικότερη φιλοσοφία του. Ειδικότερα με την τελευταία υπάρχει μια ιδιαίτερη «επικοινωνία» την οποία εύκολα διαπιστώνουμε ορίζοντάς την.
Προσεγγίζοντας τον όρο «τέχνη» καθίσταται σαφές πως πρόκειται, μεταξύ άλλων, για την έκφραση της ανθρώπινης δημιουργικότητας, για μια βιωματική λειτουργία. Ένα «παιχνίδι» ανάμεσα στον κόσμο των ιδεών και την υλική τους υπόσταση όπου η σύγκρουση των αντιθέτων δεν θεωρείται κίνδυνος ούτε προκαλεί το φόβο αλλά επιδιώκεται προκειμένου να γίνει ο παραλληλισμός με τη ζωή. Ο αιώνιος πόλεμος μεταξύ του «άσπρου και του μαύρου» παίρνει άλλη διάσταση, γίνεται ένα παιχνίδι του μυαλού. Ο Λάσκερ έλεγε, πως, το σκάκι δεν ήταν απλά ένα παιχνίδι γνώσεων αλλά αντιπροσώπευε μια μάχη ανάμεσα στα δύο πρόσωπα και επομένως ήταν αναγκαία η κατανόηση του στυλ και της ψυχολογίας του αντιπάλου.
Η τέχνη σε όλες τις μορφές της συνδέεται άρρηκτα με τη μαγική διάδραση ανάμεσα στις διανοητικές δυνάμεις και την προαγωγή αρχών και αξιών. Η αντίληψη, η φαντασία, η έμπνευση, η κριτική ικανότητα, η μνήμη αποτυπωμένες σε ένα πίνακα, ένα γλυπτό, μια μελωδία, εντάσσονται στα πλαίσια μιας οιονεί συμφωνίας με πανανθρώπινες αξίες όπως ο σεβασμός στον άνθρωπο και η σύζευξη του «εγώ» με το «εσύ». Όπως σε μια παρτίδα σκάκι όπου η διορατικότητα, η ετοιμότητα, η ορθότητα και η ελευθερία της σκέψης και της επιλογής, η αντίληψη και η φαντασία δομούν τη στρατηγική και την τακτική που ακολουθείται. Κι όλα αυτά με γνώμονα το σεβασμό στους κανόνες και τον αντίπαλο, την εντιμότητα για την κατάκτηση της νίκης, την υποταγή του «εγώ» στο «εμείς».
Ο καλλιτέχνης κι ο παίκτης συνθέτουν και δομούν ενώ ταυτόχρονα γίνονται πομποί και δέκτες μηνυμάτων. Υπηρετούν και απολαμβάνουν μια μορφή γνήσιας ψυχαγωγίας με πολλαπλά οφέλη. Στο δικό τους χώρο δεν υπάρχει κατηγοριοποίηση καθώς το φύλο, το χρώμα, η ηλικία, η κοινωνική τάξη δεν αποτελούν στοιχεία «ταυτότητας». Τέχνη και σκάκι, λοιπόν, τιθασεύουν, λυτρώνουν, διδάσκουν, κοινωνικοποιούν και πλάθουν το ήθος των ανθρώπων.
Αξίζει εδώ να αναφερθεί ότι πολλοί ποιητές και ζωγράφοι Έλληνες και ξένοι όπως Κ. Καβάφης,Μανώλης Αναγνωστάκης, Λουίς Μπόρχες εμπνεύστηκαν από μια παρτίδα σκάκι και πολύ γλαφυρά αποτύπωσαν τις σκηνές στα έργα τους όπως
΄΄Faust and Μephisto beim Schachspiel΄΄~Μeritz Retzsch (1779-1857)
΄΄Benijamin Franklin playing chees΄΄~ Edward May (1824-1887)
Το σκάκι ~ Λουίς Μπόρχες~
Ασθενικός βασιλιάς,λοξός αξιωματικός
φρενιασμένη βασίλισσα, πύργος ευθύς,
πολυμήχανος στρατιώτης
απάνω στην ασπρόμαυρη πορεία
ψάχνει ο ένας τον άλλο
και συγκρούονται σ’ επίμονη μάχη.
------------------------
Δεν ξέρουν πως το σίγουρο χέρι
Του παίχτη τους ρυθμίζει τη μοίρα,
Δεν ξέρουν πώς μια τρομαχτική νομοτέλεια
Ελέγχει τις αποφάσεις και τη διαδρομή τους…
………………..
Αξίζει να αναφέρω ότι η κ.Ειρήνη Καραγιώργου ήταν από τα πρώτα μέλη του συλλόγου. Την γνώρισα τον Φλεβάρη του 2012 όταν δειλά δειλά άρχισα να οργανώνω το σκακιστικό τμήμα της Γυμναστικής Εταιρείας Αγρινίου. Ήρθε για να μάθει σκάκι!!! Ούτε και η ίδια το φανταζόταν ότι μετά από δύο χρόνια θα έφτανε στο σημείο να διαιτητεύσει στο ομαδικό πρωτάθλημα Α΄ εθνικής που πραγματοποιήθηκε στην Πάτρα πριν από δύο εβδομάδες!!!!!
Μπράβο Ειρήνη....
Τζότζολης Χαράλαμπος
FIDE INSTRUCTOR
 Από το μύθο του Ινδού βασιλιά...){kind=link}
0 σχόλια